Nje here Nastradin efendiu kish mbetur fyshek pa leke dhe shkoi nen penxhere te nje cifuti te pasur dhe atje unjet ne gjunje e i lutet zotit:
Me jep njeqind leke se, sikur te me japesh, nentedhjete e nente nuk i marr, ngaqe nuk mbaroj dot pune me aq! Cifuti qe mbante vesh permbrenda penxheres, e degjoi dhe tha me vete: “Do ta provoj njehere cdo te beje, do ti hedh vetem nentedhjete e nente leke; valle a do ti pranoje?
Dhe i mbeshtolli vertet aq leke ne nji shami dhe i hodhi perpjete mesa fuqi pati, pa i rene ne sy te Nastradinit. Dhe shamia me leke ra pastaj poshte, perpara Nastradinit, tamam sikur zbriti nga qielli. Ahtere Nastradini zgjati doren e i mori dhe zgjidhi shamine e i numeroi: – Nje, dy, tri, … nentedhjete e nente dhe shamia njeqint! Tamam aq sa me duheshin! Dhe i futi ne xhep e shkoi.
4 Komentet
shume e forte ju lumte do te doja te isha si ju poete jeni te papare ju lutem beni hala sa pom pelqejn shume eshe nana jeme i pelqen jeni te forte sidomos foret e nastradinit u pelqejn shuma KLM.
shum i menqun nasradini :P:P hahhahahahahaha
passjsjj shueme mir :d
lene mooooooooo?Kush eshte ai ma i me cur se nastradini?